Η ανεργία, πλήττει έντονα  την ελληνική κοινωνία την τελευταία δεκαετία και ως εκ τούτου αποτελεί ένα σοβαρό ψυχοκοινωνικό παράγοντα στρες με επιπτώσεις στην ψυχική υγεία του ανθρώπου. Τα άτομα εμφανίζουν χαμηλότερη αυτοπεποίθηση, αισθάνονται και βιώνουν απόρριψη από την κοινωνία και αναπτύσσουν αισθήματα εχθρότητας, πικρίας, απογοήτευσης και συμπτώματα κατάθλιψης.

Η αναγκαιότητα στήριξης των ανέργων εκφράζεται από την πολιτεία εφαρμόζοντας δράσεις και προγράμματα απευθυνόμενα σε αυτή την ομάδα του πληθυσμού σε μια προσπάθεια μείωσης της ανεργίας και ένταξης ή επανένταξής τους στην αγορά εργασίας και την κοινωνία ευρύτερα.

Συχνή επίπτωση της ανεργίας είναι η αστεγία και η διαβίωση των ατόμων και των οικογενειών σε συνθήκες επισφαλούς στέγασης. Προς αυτή την κατεύθυνση υλοποιήθηκαν από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης τα προγράμματα «Στέγαση και Επανένταξη» και «Στέγαση και Εργασία για τους αστέγους», με διαχειριστική αρχή το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού.

Το Σωματείο «ΙΚΕΛΟΣ» υλοποίησε τα εν λόγω προγράμματα ως Φορέας Διαχείρισης και συγκεκριμένα τέσσερα Σχέδια σε συνεργασία με τους: Δήμο Δυτικής Αχαΐας (Σχέδιο Λ-21), Δήμο Ερυμάνθου (Σχέδιο Λ-22), Φιλόπτωχο Ταμείο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών – Δήμο Αθηναίων (Σχέδιο Α-26), Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (Σχέδιο ΣΕ-5). Απευθύνονταν σε άτομα και οικογένειες που διαβιούσαν σε συνθήκες αστεγίας και λειτούργησε συμπληρωματικά στο πλαίσιο εφαρμογής δημόσιων πολιτικών καταπολέμησης της έλλειψης στέγης. Η υλοποίησή τους βασίστηκε σε δύο Πυλώνες Ενεργειών:

Α. Στέγαση και κάλυψη βασικών αναγκών

Β. Εργασιακή Επανένταξη